Ur. 1972 Malarz, rysownik, filmowiec i twórca komiksów. W latach 1992-94 studiował architekturę na Politechnice Krakowskiej, w latach 1994-99 malarstwo na tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom w pracowni prof. Leszka Misiaka). Współzałożyciel (1996) nieistniejącej już Grupy Ładnie. Związany z Fundacją Galerii Foksal w Warszawie. Współpracuje z "Krytyką Polityczną", która w 2008 roku wydała na jego temat publikację Sasnal. Przewodnik Krytyki Politycznej. Mieszka i pracuje w Krakowie. Prace Sasnala znajdują się m.in. w zbiorach Centrum Pompidou w Paryżu, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Galerii Saatchi, Tate Modern w Londynie, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Guggenheim Museum oraz w licznych kolekcjach prywatnych.

 

Wilhelm Sasnal, uznawany przez wielu krytyków za czołowego malarza swojego pokolenia, twierdzi, że najważniejszy dla niego jest wybór tego, co namaluje na płótnie, a wybiera to, do czego ma stosunek emocjonalny. Jego wybory artystyczne wynikają z uważnego przyglądania się najbliższemu otoczeniu. Malarstwo Sasnala z okresu istnienia Grupy Ładnie określano terminem pop-banalizm, pojawiały się w nim bowiem tematy przenoszone na płótna wprost z obszarów trywialnej codzienności, ekranu telewizora i komputera, kolorowych magazynów czy ulotek reklamowych. Sasnal tworzy swoistą kronikę współczesności, malując banalne przedmioty, które poprzez swój status są natychmiast rozpoznawalne i zyskują rangę znaków czasu. Przerabia na malarstwo wszystko, co go interesuje, intryguje czy fascynuje, a jest tego bardzo dużo. Na wczesnych płótnach Sasnala pojawiały się różne przedmioty-rekwizyty, wspólne dla estetycznego doświadczenia jego pokolenia, takie jak np. okładki płyt i komiksów, t-shirty ulubionych zespołów, samochody, rowery, ale także echa ważnych wydarzeń politycznych (np. aresztowanie Pinocheta), spektakularne katastrofy opisywane w mediach (zatonięcie okrętu "Kursk", katastrofa Concorde), sytuacje z życia towarzysko-prywatnego (Patrycja przestała jeść mięso, Anka nie chodzi głosować), scenki z wakacji spędzonych z żoną nad morzem czy odniesienia do sztuki współczesnej, np. obraz Jerzego Nowosielskiego.