1931 - 2011  Polski malarz, grafik. Od 1977 roki mieszkał we Francji. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Sztuki i Literatury we Francji. Laureat konkursu na VII Międzynarodowym Biennale Grafiki w Bradford (1968), III Międzynarodowym Biennale Grafiki w Krakowie (1969) oraz Nagrody Krytyki Artystycznej im. C.K. Norwida (1970) oraz oraz Nagrody Kiserring Mönchehaus Museum, Goslar (1993).

W 1965 roku Roman Opałka rozpoczął realizowanie własnej postawy artystycznej poprzez wybrany i wskazany przez siebie porządek twórczy, określony jako program Opałka 1965 / od 1 do nieskończoności. W 1970 roku podjął decyzję o rezygnacji z pozostałych form wypowiedzi, poświęcając się całkowicie programowi, który kontynuował nieprzerwanie przez całe swoje życie. W założeniach programu znalazły się: obrazy, malowane początkowo temperą, a następnie akrylem na płótnie o wymiarach 196×135 cm; pierwszy detal namalowany został białą farbą na czarnym tle, w każdym następnym obrazie biel liczb pozostawała niezmienna, zaś tło rozbielane przez artystę o 1% zbliżało się do bieli; na każdym obrazie znajduje się średnio 25 tysięcy liczb; zapis na taśmie magnetofonowej wypowiadanych zawsze po polsku liczb, które równolegle artysta zapisuje na płótnie; fotografie wykonywane w technice analogowej, na czarnobiałej taśmie światłoczułej o wymiarach 24×36 mm, powstające niezmiennie w jednakowym portretowym ujęciu; rysunki, będące kontynuacją obrazów, wykonywane poza pracownią jako Kartki z podróży, czarnym tuszem na białym papierze w formacie 33×24 cm. Z czasem artysta zdecydował o formie percepcji programu i przyjął precyzyjną koncepcję architektonicznego Oktogonu, jako najdoskonalszego kształtu dla jego ekspozycji. W 2011 roku, wraz ze śmiercią artysty, program został zakończony. Ostatecznie liczy ok.230 Detali. Ostatnią liczbą zapisaną przez Romana Opałkę jest 5607249.

Prace w kolekcjach: Muzeum Narodowe w Warszawie, Poznaniu, Krakowie, Szczecinie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Centre Georges'a Pompidou w Paryżu, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Salolom R. Guggenheim Museum w Nowym Jorku,  Kunsthalle w Hamburgu, Museu de Art de Sao Paulo, Kunstmuseum Dusseldorf, Goteborg Konstmuseum, Musee du palais Albertina w Wiedniu. 

Wybrane wystawy: Biennale Sztuki w Sao Paulo (1969, 1977, 1987); Travel sheets, Wiliam Weston Gallery, Londyn (1972); John Weber Gallery, Nowy Jork (1974); Documenta w Kassel (1977); Art Gallery, Ontario (1980); Biennale w Wenecji (1995, 2003, 2011, 2013); CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa (1996); Instalacja stała, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Łódź (2001); Polskie malarstwo XXI wieku, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa (2007); FRAC Forever, Centre Georges Pompidou (2012); Dominique Levy Gallery, Nowy Jork (2014).