VI Edycja Konkursu

Celem realizowanego projektu jest poszerzenie wiedzy o sztuce współczesnej, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki herstorycznej. Studium cielesności i fizyczności, świadomości pracy z własnym ciałem.

Zespół projektowy został wyłoniony w drodze wewnątrzszkolnego konkursu. Uczniowie przygotowali eseje, w których uzasadniali dlaczego chcą wziąć udział w realizacji projektu.

W dniach 24-25 września 2024 roku zespół projektowy wziął udział w warsztatach oddechowych i mindfulness z trenerką oddechu Bernadettą Kalinowską prowadzącą "Przystań Oddechu".

Warsztaty były nowością dla uczennic. Sprawiły wielką radość. Uczestniczki stwierdziły, że przyjemnie byłoby mieć takie zajęcia codziennie w szkole - opowiada Monika Walas, nauczycielka prowadząca projekt.

Korzystając z pięknej pogody i kontaktu z naturą na szkolnej łące, w otoczeniu sadu, pozwoliły się wyciszyć, zwrócić uważność w kierunku ciała, oddechu, doświadczenia, zmysłów i emocji ukrytych w ciele. Po takim doświadczeniu pozostało pytanie: Jak swoje obserwacje wyrazić przy pomocy materiałów rzeźbiarskich?

25 października 2024 roku młodzież uczestniczyła także w wyjeździe badawczym do Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. W ramach wyjazdu uczestnicy zwiedzali Park Rzeźby, doświadczając relacji między rzeźbą a naturą, rzeźbą a otaczającą przestrzenią. Zadanie miało na celu zrozumienie jak istotny jest kontekst miejsca dla formy ekspozycji. Uczestnicy brali udział również w warsztatach cyjanotypii i filcowania - technik niereprezentowanych w szkole, co było okazją do poznania nowych materiałów, metod pracy ponad szkolną podstawę programową.

Młodzież w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku https://rzezba-oronsko.pl/

Młodzież w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku https://rzezba-oronsko.pl/

Młodzież w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku https://rzezba-oronsko.pl/

4 listopada 2024 roku uczenice zainpirowane nowymi technikami rozpoczęły tworzenie form przestrzennych za pomocą odcisków ludzkiego ciała w wymiarach rzeczywistych. Uczestniczki spotykają się z Moniką Walas cyklicznie, w soboty, na dodatkowych zajęciach, dzięki którym poznają specyfikę pracy z żywicą, modelem. Mogą eksperymentować i próbować bez ograniczeń czasowych i ponad podstawę programową.

To dla nich bardzo twórczy, eksperymentalny i produktywny czas - podkreśla Monika Walas.

Tworzenie form z modela - warsztaty prowadzone przez Monikę Walas

Tworzenie form z modela - warsztaty prowadzone przez Monikę Walas

Tworzenie form z modela - warsztaty prowadzone przez Monikę Walas

Praca z żywicą - warsztaty prowadzone przez Monikę Walas

Praca z żywicą - warsztaty prowadzone przez Monikę Walas

Praca z żywicą - warsztaty prowadzone przez Monikę Walas

Praca z żywicą - warsztaty prowadzone przez Monikę Walas

Praca z żywicą - warsztaty prowadzone przez Monikę Walas

Praca z żywicą - warsztaty prowadzone przez Monikę Walas

Praca z żywicą - warsztaty prowadzone przez Monikę Walas

20 listopada 2024 roku odbyły się warsztaty i wykład z zakresu historii sztuki dotyczących kobiet - rzeźbiarek: Aliny Szapocznikow, Marii Pinińskiej-Bereś i Magdaleny Abakanowicz. Zajęcia poprowadziła mgr historii sztuki - Paulina Łuczak, współprowadząca nagrodzone projekty szkoły w poprzednich edycjach Konkursu Programu Grantowego "Wena". Uczestniczki realizowały zadania, by jak najlepiej zrozumieć strategię artystyczną każdej rzeźbiarki. Jako zwieńczenie zadania - stworzyły kolaże / mood boardy, w wizualny sposób podsumowujące wiedzę, skojarzeni i emocje wywołane przez obejrzane dzieła.

Wykłady z zakresu historii sztuki dotyczące kobiet-rzeźbiarek: Aliny Szapocznikow, Marii Pinińskiej-Bereś
i Magdaleny Abakanowicz poprowadziła mgr historii sztuki - Paulina Łuczak. 

Liceum Sztuk Plastycznych w Gronowie Górnym

W projekcie bierze udział sześć uczestniczek: dwie osoby z 2 klasy, trzy osoby z 3 klasy, jedna osoba z 4 klasy. Praca rzeźbiarska zakłada pracę w grupie oraz indywidualną. Różnorodność klas i wieku wpływa pozytywnie na dynamikę pracy. Jest to wymiana różnych doświadczeń i umiejętności.

Uczestnicy muszą wykazać się sprawną komunikacją w grupie, realistycznym planowaniem. Ważne jest również szukanie kompromisu w procesie twórczym oraz w procesie aranżacji rzeźb w przestrzeni wystawienniczej.

Prac indywidualna zakłada pracę nad wybranym elemencie ciała i własną decyzję o jej wyrazie artystycznym oraz estetycznym.

W projekcie uczennice podejmują próbę przekroczenia kartograficznej umowności mapy, by przy użyciu mediów rzeźbiarskich, zbliżyć się do problematyki ciała - obecnie najbliższego nam schronienia w chwilach trudnych, światowych kryzysach i niepokojach.

ZGODNOŚĆ Z TEMATEM KONKURSU: "Mapa w skali jeden do jednego"

Ciało jako osobista mapa doznań i doświadczeń, wyznaczająca granice naszych możliwości i ograniczeń.

FINALNY EFEKT

Wędrująca wystawa prac rzeźbiarskich w szkole, galerii sztuki i jednodniowa w parku. Jako zwieńczenie projektu zaplanowano potrójną wystawę w kwietniu 2025 roku, by uzmysłowić młodzieży różnorodność odbioru prac w zależności od kontekstu sytuacyjnego. Prace będą eksponowane trzykrotnie: na terenie Centrum Sztuki Galerii EL w kontekście pytania: Jaki charakter ma ekspozycja w przestrzeniach instytucjonalnych?; w elbląskim Parku Kajki: Jak rzeźby "pracują" w otoczeniu natury? oraz w przestrzeni szkolnej: Czy kontekst pracowni, otoczenia i wspólnej infrastruktury można wykorzystać inaczej niż dotychczas? Czy można jeszcze zadziałać z przestrzenią?

W 2015 roku minęło 60 lat od I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu. Obiekty są fenomenem artystycznym miasta i źródłem inspiracji.

 

Formy przestrzenne stworzone w wyniku odcisku fragmentów ludzkiego ciała w wymiarach rzeczywistych, w gipsie i żywicy – są przedmiotem wędrującej wystawy, materialnego efektu projektu edukacyjno-artystycznego „1:1”, zrealizowanego przez Liceum Sztuk Plastycznych Gronowo Górne, nagrodzonego w VI edycji Konkursu Programu Grantowego „Wena” Fundacji Rodziny Staraków pt. „Mapa w skali jeden do jednego”.

 

 

12 maja 2025 roku w Parku Kajki w Elblągu odbył się finał nagrodzonego projektu. Zobaczyliśmy jak formy przestrzenne młodego pokolenia prezentowały się w relacji z naturą i rzeźbą współczesną w otaczającej przestrzeni. Kolejne prezentacje odbędą się w gronowskim plastyku oraz Centrum Sztuki Galeria EL.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wiesława Giedrojć z Fundacji Rodziny Staraków pogratulowała uczennicom i nauczycielce prowadzącej realizacji projektu oraz odniosła się historycznie do wszystkich konceptów Liceum Sztuk Plastycznych w Gronowie Górnym, nagradzanych w Konkursach Programu Grantowego "Wena"

 

 

 

 

Autorki prac wyszły ze swojej strefy komfortu szkolnej prezentacji i doświadczyły znaczenia kontekstu miejsca dla formy wystawy.

 

 

Uczennice: Maria Buberska, Katarzyna Grudzień, Wiktoria Kuklińska, Zuzanna Pacholska, Martyna Puławska, Oliwia Tessar, poprowadzone przez Monikę Walas, nauczycielkę rzeźby i artystkę, zaczęły realizację projektu od warsztatów oddechowych i mindfulness, które miały za zadanie skierować uwagę do ich wnętrza, poczuć emocje i wyrazić je poprzez rzeźbę. I to jest sednem odpowiedzi na zadanie konkursowe „Mapa w skali jeden do jednego”. Ciało jako osobista mapa wyznaczająca granice naszych możliwości, a świadomość bycia w ciele jest rodzajem podróży.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Monika Walas, nauczycielka prowadząca projekt, artystka rzeźbiarka

 

 

 

 

 

 

Wiesława Giedrojć z Fundacji Rodziny Staraków w rozmowie o projekcie

z Krystyną Brinkiewicz, dyrektorką LSP i Moniką Walas, nauczycielką prowadzącą projekt

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"Żywica jest bardzo trudnym materiałem, ze względu na swoją płynność. Dobrze odzwierciedla nas jako ludzi. Jesteśmy zmienni. Jak żywica w zależności od światła potrafimy oddawać wiele barw i rezonować z otoczeniem, emanując swoim pięknem" - powiedziała Katarzyna Grudzień, jedna z uczestniczek projektu.

 

 

 

 

Ten niezwykle ambitny projekt wniósł bardzo wiele do rozwoju artystycznego uczennic, poprzez doświadczenie wystawy plenerowej, pracy z modelką w nieznanym materiale, poszerzenie wiedzy z historii sztuki w tematyce herstorycznej cielesności i fizyczności. Wykłady dla młodzieży poprowadziła dr Paulina Łuczak, nauczycielka historii sztuki, przedstawiając twórczość Aliny Szapocznikow, Marii Pinińskiej-Bereś, Magdaleny Abakanowicz. Uczennice mogły swobodnie eksperymentować z nowymi technikami i zmagać się z materią żywicy, doświadczając zarówno sukcesów jak i niepowodzeń.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

W wernisażu uczestniczyli uczniowie wraz z dyrekcją szkoły i kadrą, Maciej Olewniczak kurator i kierownik działu programowego Centrum Sztuki Galeria EL, Agata Prystupa, dyrektor departamentu kultury w Miasto Elbląg, media elbląskie, mieszkańcy odwiedzający Park Kajki.

 

 

 

 

 

Maciej Olewniczak gratulując młodzieży podkreślił, że bardzo im kibicuje i czeka na nich - przyszłych artystów i artystki, prezentujących swoje prace w Galerii EL

 

 

 

 

Gratulujemy uczennicom i nauczycielce prowadzącej Monice Walas wspaniałej realizacji projektu nowym, jeszcze nie wydeptanym szlakiem w materii artystycznej!

 

 

Media: portEl.pl 

https://www.portel.pl/kultura/wena-w-parku-kajki/144314?fbclid=IwY2xjawKVEppleHRuA2FlbQIxMQABHky-bZvCJm2-KiMK550Zq0jY4up0yJTHpTqtq_b0dIQPvHDGcoBE4ioUcrrx_aem_NSwPjnN1b4XqnVdIRJWlVQ

 

 

 

 

NAUCZYCIELKA PROWADZĄCA

Monika Walas, nauczycielka rzeźby, absolwentka Wydziału Rzeźby - ASP Kraków. Brała udział licznych wystawach m.in.: „Tytano” Dolne Młyny w Krakowie, Galeria Sztuki BWA Jatki w Nowym Targu, Galeria Sztuki Współczesnej Elektrownia w Czeladzi, a także plenerach: Harenda w Zakopanem, plener rzeźbiarski w piaskowcu w Nowe, plener ceramiczny „Dialogi”. Pracowała przy konserwacji ołtarzy i polichromii w Choczni i Kobierzynie. Zajmowała się renowacją zabytkowej elewacji krakowskich kamienic oraz pracami konserwatorskimi w Hotelu „Grand” w Krakowie, renowacją fasady Pałacu Królewskiego w Łobzowie. W 2022 roku pracowała przy scenografii i rekwizytach do filmu „In the Lost Land” w reż. Paula W.S. Andersona.