Stach Szumski
ur. w 1992
Artysta wizualny, jego twórczość jest wielopłaszczyznowa, przez działania konceptualno-interaktywne, w których krytycznie przygląda się wypłukanej z folkloru estetyce krajów pierwszego świata po czysto intuicyjne, wizualne praktyki. Od 2015 roku wspólnie z Karoliną Mełnicką tworzy projekt Nomadic State (nomadyczne mikropaństwo). Absolwent studiów licencjackich Akademii Sztuk Pięknych na wydziale Sztuki Mediów w Warszawie, w pracowni Przestrzeni Malarskiej dr. hab. Pawła Susida.
Wybrane wystawy:
2018 Komunikacja ze wszystkim, co jest, Fundacja Stefana Gierowskiego, Warszawa
2017 Późna Polskość, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie; Prognoza dla czasów potermomodernizacyjnych, Projekt Room, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie; Najszybciej, Galeria BWA Tarnów; OUT OF STH Biennale Sztuki Zewnętrznej organizowanego przez Bwa we Wrocławiu
2013 Indias First Biennale of Contemporary Art w Fort Kochi w Indiach, Festival Der Regionen w Linz w Austrii
STACH SZUMSKI
KIERPCE DEGENERACJI
2019 / instalacja, drewno
Projekt odwołuje się do problemu degradacji estetyki ludowej, tu ściślez obszaru Podhala, w kontekście popularyzacji turyzmu i kultury „pamiątkarstwa”. Ma na celu obnażenie demoralizacji tradycji wizualnych w relacji z kapitalizmem „souvenirowym”, czyli „produkcją lokalnej kultury”. Generowane z taką intencją formy lokalnej kultury ludowej zaspokajają potrzeby turystów, są przystosowane do ich wyobrażeń na jej temat. Miernikiem komercjalizacji sztuki ludowej Podhala jest ciągnący się wzdłuż zakopiańskich Krupówek rząd straganów oferujących nie zawsze „ludowe” rękodzieło. W moim przypadku zainteresowanie estetyką sztuki ludowej Podhala ma bardzo osobiste podłoże, ponieważ większość życia spędziłem w Karkonoszach, w których w ramach poprywatyzacyjnego rozrostu turyzmu komercyjnego na straganach zaczęły się pojawiać elementy związane estetycznie i tożsamościowo z Podhalem. Skupiłem się na estetyce pirografii (wypalaniu w drewnie), naczelnego elementu amputowanego rękodzieła. Instalacja ujmuje symboliczne paradoksy związane z najbardziej oddalonymi od ludowych tradycji treściami, które jednak w rozrachunku techniczno- -formalnym dalej nawiązują do kultury wizualnej Podhalan.
