Wystawy i wydarzenia

12 lutego - 17 maja 2015

Kurator: Éric de Chassey 
Współpraca kuratorska: Marta Dziewańska
Kuratorka części archiwalnej: Dorota Jarecka

Organizator: Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
Współorganizator:  Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía w Madrycie
Współpraca: Fundacja Andrzeja Wróblewskiego; culture.pl

Partner: Fundacja Rodziny Staraków

Andrzej Wróblewski (1927–1957) jest niewątpliwie jednym z najważniejszych polskich artystów XX wieku. To z jednej strony malarz zaangażowany w socrealizm, a z drugiej – autor eksperymentów formalnych z pogranicza abstrakcji i twórca niezwykle sugestywnej wizji wojny i degradacji człowieka. Jego bogata i niebywale zróżnicowana twórczość powstała w bardzo krótkim czasie, w bardzo niespokojnych czasach. Wystawa “Andrzej Wróblewski: Recto / Verso. 1948-1949, 1956–1957” skupia się na dwóch momentach jego twórczości: na samym jej początku, kiedy artysta wymyśla dopiero swój język malarski (1948–1949) i na samym jej końcu, kiedy, po okresie wiary i dobrowolnego podporządkowania się wytycznym stalinowskiego socrealizmu, próbuje on określić się na nowo: zacząć od początku, zacząć jeszcze raz (1956–1957). Oba te momenty połączone są w twórczości Wróblewskiego (tak pod względem tematu, jak i formy) poprzez wyjątkowe podejście do wpisywania się i w nowoczesność, i w awangardę, a liczne dwustronne obrazy i prace na papierze tworzone w tym czasie są materialnym znakiem jego rozdarcia pomiędzy politycznym zaangażowaniem a artystycznym eksperymentem.

Narracja wystawy została zbudowana w oparciu o dwustronne prace Andrzeja Wróblewskiego, które dotąd pokazywane były zawsze tylko z jednej ze stron: prymat któregoś z dwóch obrazów pomieszczonych na jednym płótnie ustalany był decyzjami właścicieli obrazów i kuratorów. Jednak używanie przez artystę obu stron płótna czy papieru trudno uznać za przypadek, zbieg okoliczności czy wybór czysto ekonomiczny. Uważne spojrzenie na te prace pozwala czytać dwustronność jako swoisty program twórczości Andrzeja Wróblewskiego: artysta każe się im uzupełniać, podważać i wzajemnie komplikować.

Tego rodzaju współobecność dwóch najczęściej skrajnie innych (formalnie i treściowo) wypowiedzi to też przewrotny sposób stawiania widza przed wyborem preferowanej strony dzieła, przy jednoczesnym uznaniu istnienia obu obrazów – będących dwoma problematami, i dwoma rozwiązaniami. To również wyraz przekonania, że artysta jest aktywnym uczestnikiem rzeczywistości, a zadaniem jego sztuki jest proponowanie tymczasowych rozwiązań. Bogaty wybór prac na papierze i klasycznych”, jednostronnych płócien prezentowanych na wystawie dodatkowo rozwija i wzbogaca katalog motywów, kluczowych dla artysty w danym momencie twórczości.

Współorganizatorem wystawy jest Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofia (Muzeum Narodowe – Centrum Sztuki im. Królowej Zofii w Madrycie) przy współpracy z Fundacją Andrzeja Wróblewskiego i Instytutem Adama Mickiewicza.

źródło: materiały organizatora

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
ul. Emilii Plater 51, Warszawa

więcej informacji: www.artmuseum.pl