Seria zdjęć powstała w wyniku wywołania w tradycyjnym laboratorium fotograficznym kadrów ze znalezionych klisz filmowych. Filmy pochodziły ze starego, opuszczonego kina w Transylwanii. Ponieważ klisze są pozytywowe, ich wywołanie poskutkowało otrzymaniem negatywu. Został on potraktowany jako alternatywny, odwrócony wymiar, w którym czarne jest białe, jasne – ciemne, a to co niewidoczne ma szanse wyjść na jaw. Wybieranie kadrów, proces zanurzania ich w płynie wywołującym, w symboliczny sposób przypomina sentymentalną podróż w przeszłość. W dobie nowych mediów, błyskawicznie przetwarzanych i dowolnie modyfikowanych obrazów, fizyczne obcowanie z materiałem filmowym jest jak wchodzenie w przestrzeń utraconego „świata czarów”. Z pozytywu w negatyw przechodzą: uzbrojony Samuel L. Jackson, dziewczynka z filmu „Egzorcysta” i inni, wydobyci z plątaniny kolorowych kadrów. Kino już nie istnieje, a większość klisz spłonęła w pożarze. To dodaje romantyzmu tej i tak już sentymentalnej, porośniętej bluszczem wysepce duchów, w przeszklonej, nowoczesnej przestrzeni budynku Spectra. Dodatkowo staje się ona miejscem pamięci, próbą fragmentarycznej rekonstrukcji wspomnień. Małgorzata pracując na co dzień w wirtualnym świecie nowych mediów, docenia fizyczną obecność klisz i możliwość dokonania rytuału zmaterializowania ich w zupełnie innym otoczeniu.
Małgorzata Goliszewska – urodzona w 1985. Studentka V roku multimediów na Akademii Sztuki w Szczecinie. Absolwentka kursu dokumentalnego w Szkole Wajdy oraz warsztatów dokumentalnych Polska.doc. Laureatka 13. edycji konkursu Artystyczna Podróż Hestii. Brała udział w licznych rezydencjach artystycznych (w Indonezji, Holandii, Łotwie, Finlandii, Hiszpanii), oraz wystawach zbiorowych m.in. Triennale Młodych w Orońsku, Pavilion 0, Palazzo Donna w Wenecji, WRO Biennale 2013, Wrocław czy w Domu Kereta w Warszawie. Założycielka grupy artystycznej „miłość” , w której działa z Rafałem Żarskim, Martyną Szwintą, Lonią Kaniuk oraz Mikołajem Tkaczem.