Rysunek to swojego rodzaju szkic – mapa myśli.
Kompozycja rozpoczyna się z jednej strony i jest swobodnie kontynuowana na całej długości rolki papieru. Pojawiają się słowa, kreski, plamy. Niektóre elementy potraktowane zostały w sposób mimetyczny, inne ograniczone do konturu, a jeszcze inne zsyntetyzowane w formie znaku. Można odnieść wrażenie, że jest to próba swobodnego, czy automatycznego kojarzenia ze sobą elementów. Jednak jest w tym coś więcej. Myśl konsekwentnie rozwarstwia się i rozbudowuje. Umysł człowieka dąży do uporządkowania, posiada zdolność interpretacji, wydobywa z pamięci potrzebne informacje i klasyfikuje bodźce. To co tu widzimy to autorska reinterpretacja.
„Szkic” został pokazany we fragmencie, niektóre jego elementy zostały przysłonięte innymi. Myśl werbalizuje się na nowo, a jej ostateczny kształt może zaistnieć jedynie w umyśle interpretującego.
Bartek Górny - urodzony w 1986 w Krakowie. Absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom obronił w 2011 w I pracowni interdyscyplinarnej prof. Zbigniewa Bajka na podstawie pracy praktycznej pt. Słowo – obraz oraz pracy teoretycznej Słowo jako model w malarstwie. Mimo że studiował malarstwo i uznaje to medium za szczególne, zajmuje się również rzeźbą, instalacją, wideo oraz dźwiękiem.